Πεζόδρομος
Βαθμολόγιση Google:
Βαθμολόγιση Χρηστών:
Το σχέδιο της πόλης των Γιαννιτσών του 1932 πρότεινε μία αυστηρή γεωμετρικότητα ορίζοντας διαπλατυσμένη και ευθυγραμμισμένη την οδό Βενιζέλου ως την κύρια αρτηρία της πόλης. Στις μεταπολεμικές δεκαετίες, κυρίως τη δεκαετία του 1970, η περιοχή παρέμβασης έγινε ο πυρήνας της τοπικής αντιπαροχής, οπότε και ανεγέρθηκαν τετραώροφες οικοδομές. Οι ελεύθεροι χώροι άρχισαν να περιορίζονται και στα μέσα της δεκαετίας του 1980, πεζοδρομήθηκε μεγάλο τμήμα της οδού Ελ. Βενιζέλου και προοδευτικά οι κάθετοι σε αυτήν δρόμοι. Ο πεζόδρομος έγινε ένας μεγάλος χώρος για πεζούς, μόνιμους κατοίκους, περιπατητές και καταναλωτές και εξελίχθηκε στην περιοχή της πόλης, όπου λειτουργούν και συμβαίνουν όλα. Είναι μια οικιστική και πυκνοκατοικημένη περιοχή, και παράλληλα, αναπτύσσονται επαγγελματικές υπηρεσίες γραφείου, όπως λογιστικά, δικηγορικά γραφεία, ιατρεία και φροντιστήρια. Επιπλέον, λειτουργούν εμπορικά καταστήματα που εξυπηρετούν τόσο το γενικό καταναλωτή της πόλης όσο και το μόνιμο κάτοικο. Σε μεγάλο μέρος της προτεινόμενης ζώνης υπάρχουν χώροι εστίασης και διασκέδασης, όπως ταβέρνες, καφετερίες, μπαρ και ζαχαροπλαστεία συνθέτοντας τον πυρήνα της κοινωνικής ζωής. Παράλληλα, φιλοξενούνται εμβόλιμες και περιοδικές εκδηλώσεις όπως το χριστουγεννιάτικο χωριό «Παραμυθούπολη», η Ανθοέκθεση του Μαΐου, συναυλίες ανοιχτού χώρου και αθλοπαιδιές. Η θέση είναι η λήξη του Ημιμαραθώνιου «Δρόμος Θυσίας», που γίνεται ετήσια το φθινόπωρο ως πράξη τιμής στους εκτελεσθέντες Γιαννιτσιώτες από το γερμανικό στρατό κατοχής το Σεπτέμβριο του 1944.

